Şimdi çocukluk
günlerine dönmek vardı. Annenin keyifle içeceğin kolana su katmasına,
tırnaklarını dibinden kesmesine, ağzını sabunlu bezle delercesine silmesine
katlanmak, akülü arabalarla benzin derdi olmadan deli gibi dolanmak, okul
bahçesinde kozalak ve teneke kutularla maç yapmak, biriktirdiğin tasolarını ve
futbolcu kartlarını çalan arkadaşına kafa atmak sonrasında barışmak için
kartları hediye etmek..
Pazar sabahları Barış Manço ile güne başlayıp, akşamları
Bizimkiler dizisini izleyip uykuya dalmak, Capri-Sun patlatmak, tipitip
sakızını cebinden eksik etmemek.. Kısaca en kıyağı 90’larda çocuk olmaktı.
Yıllar geçti dünya düzeni bozuldu ve günümüzde pek önemi
kalmadı çocukların, 23 nisanların artık en az yetişkinler kadar çocuklarda
şiddete maruz kalıyor, eziyet görüyorlar.. Çocuk işçilerin çocuk gelinlerin sayıları her geçen gün artıyor.. Maalesef böyle pek çok utanç örneği sayılabilir..
Çocuklarımıza sahip çıkalım !
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınız Kutlu Mutlu
Olsun..
‘’ Vatanı Korumak, Çocukları Korumakla Başlar ‘’ Mustafa Kemal ATATÜRK