İş kazası bir ip cambazı için ölüm demektir, bankada çalışan gudubet suratlı Neriman hanım için evrakların üzerine çay dökülmesidir..
Kar yağması bir çocuk için okulların tatil olmasıdır, bir yetişkin için trafiğin alt üst olmasıdır..
''Başın sağolsun'' lafı söyleyen için görevini yapma, bir vicdanı rahatlatmadır. Duyan için dünyanın en ağır lafıdır..
Cahile laf geçirememek, Galilei için engizisyon mahkemesine dünyanın döndüğünü anlatmaktır, bir çocuk içinse Atari'nin televizyonu bozmadığını Babaanneye anlatmaktır..
Kur'an, inanmayan için hiçbirşey, öylesine inanan için evin bir köşesinde durması gereken arapça bir kitap, gönülden inanan için bir lütuftur..
Terörist, bir Amerikalı için Müslüman, bir Türk için pkk'lı, bir Filistinli için İsrail devletidir..
Savaş, para babaları için fırsat, generaller için onur, masumlar için ölümdür..
Korsan, yazarlar için hırsızlık, tezgahtarlar için ekmek kapısıdır..
Huzur, bencil için sürekli cebini doldurup kendini garantiye almaktır. Kalender için ise; tanımadığı, üstü başı dağınık aç bir adama yemek ısmarladıktan sonra cebinde kalan son parayla dolmuşa binmektir..
Kurnazlık, bir çocuk için bakkala çaktırmadan içinde taso var mı diye cipsleri kurcalamaktır. Bir bakkal içinse '' kaşarım kötü abi, beyaz peynir keseyim sana '' deyip elinde kalan beyaz peyniri kakalamaktır..
Saygı, cahil bir müslüman için başkasının içkisine, sigarasına laf atmaktır. Akıl sahibi bir müslüman içinse müzik dinlerken '' ezan mı okunuyor '' tereddütüne düştüğü an müziğin sesini kısıp dışarıyı dinlemektir..
İnsanlardan oluşan bir dünyanın doğrularını belirlemenin yolu, bu insanlara doğumlarından itibaren bir şeyleri '' doğru '' diye dayatmaktan geçiyor. İnsan o şeyi doğru kabul ederse doğru oluyor..
Peki ya insanlar yanılıyorsa ?
Alıntı (anonim)
